اصقول

بسم الله الرحمن الرحیم 

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 

ارتیاط با ما از طریقایمیل:

esghool32@yahoo.com 

telegram.me/esghool

سه روزه رفته ای سی روزه حالا

زمستون رفته ای نوروزه حـــــالا

تـــــو که گفتی برو صد سال دیگر

نگیرم غیر تـــــــو من یـــار دیگر

*****************************

بهار آمد به صحرا و در و دشت
جـوانی هم بهاری بود و بگذشت
ســر قــبــر جـوانـان لالـه رویــه
دمی که مهوشان آیند به گلگـشت

*************************

بزن ني را كه غم داره دل من بزن ني را كه دوره منزل من

بزن ني را مقامش را مگردون كه دور افتاده يار همدل من

******************

غريبي سخت مرا دلگير داره فلك بر گردنم زنجير داره

فلك از گردنم زنجير ور دار كه غربت خاك دامنگير داره

****************

خوشا روزي كه با هم مي نشستيم قلم بر دست و كاغذ مي نوشتيم

قلم اشكست و كاغذ باد برد مگر خط جدايي مي نوشتيم

******************

سر راهم دو تا شد واي برمن رفيق از من جدا شد واي بر من

رفيق از من جدا شد رفت به غربت به غربت آشنا شد واي بر من

********************

دو سه روزه كه بوي گل نيومد صداي چه چه بلبل نيومد

برين از باغبون گل بپرسين چرا بلبل به سيل گل نيومد

*********************

خوشا امشو كه مهمون شمايم كبوتر وار بر بون شمايم

ترش رويي مكن بر روي مهمون خدا داند كه فردا شو كجايم

******************

از اينجا تا به اصقول لاله كشتم ميون لاله ها سيبي نوشتم

از اينجا مي روي سيبم نچيني كه اين سيبه به خون دل نوشتم

*****************

از اينجا تا به بيرجند سه گداره گدار اولي نقش و نگاره

گدار دومي مخمل بپوشم گدار سومي ديدارياره

***********

سه روزه رفته ای سی روزه حالا

زمستون رفته ای نوروزه حـــــالا

تـــــو که گفتی برو صد سال دیگر

نگیرم غیر تـــــــو من یـــار دیگر

*****************************

بهار آمد به صحرا و در و دشت
جـوانی هم بهاری بود و بگذشت
ســر قــبــر جـوانـان لالـه رویــه
دمی که مهوشان آیند به گلگـشت

*************************

بزن ني را كه غم داره دل من بزن ني را كه دوره منزل من

بزن ني را مقامش را مگردون كه دور افتاده يار همدل من

******************

غريبي سخت مرا دلگير داره فلك بر گردنم زنجير داره

فلك از گردنم زنجير ور دار كه غربت خاك دامنگير داره

****************

خوشا روزي كه با هم مي نشستيم قلم بر دست و كاغذ مي نوشتيم

قلم اشكست و كاغذ باد برد مگر خط جدايي مي نوشتيم

******************

سر راهم دو تا شد واي برمن رفيق از من جدا شد واي بر من

رفيق از من جدا شد رفت به غربت به غربت آشنا شد واي بر من

********************

دو سه روزه كه بوي گل نيومد صداي چه چه بلبل نيومد

برين از باغبون گل بپرسين چرا بلبل به سيل گل نيومد

*********************

خوشا امشو كه مهمون شمايم كبوتر وار بر بون شمايم

ترش رويي مكن بر روي مهمون خدا داند كه فردا شو كجايم

******************

از اينجا تا به اصقول لاله كشتم ميون لاله ها سيبي نوشتم

از اينجا مي روي سيبم نچيني كه اين سيبه به خون دل نوشتم

*****************

از اينجا تا به بيرجند سه گداره گدار اولي نقش و نگاره

گدار دومي مخمل بپوشم گدار سومي ديدارياره

***********

درخت بی ثمر

باورها و اعتقاد به کردارها و گفتارها ، بخشی از فرهنگ شفاهی مردم هر مرز و بوم بشمار می آید ، این باورها و یقین ها تا بدانجا پیش می رود که آدمی را به انجام دادن یا ندادن کاری وا می دارد.

فارغ از درست بودن یا نبودن این باورها ، شناخت و آشنایی با این باورها که همان شناخت فرهنگ و آداب شفاهی هر مرز و بومی می باشد ، کاری بسیار سودمند است و دانستن این باورها سبب شناختن بسیاری از دلواپسی ها ، وسواس ها ، گفتار و کردارهای مردم یک سرزمین در برخورد با مسائل می باشد.

درمیان بعضی از مردم هنوز یک باور قدیمی در خصوص درختان میوه و ثمر ندادن آنها وجود دارد و آن بدین شکل هست که اگر درخت میوه ای بارور بوده و همه ساله ثمر می داده است ، بنا بدلائلی به یک باره برای چند سال میوه ندهد ، در این هنگام صاحب این درخت میوه ، برای ترساندن درخت از بارندادن، درخت را می ترساند.

صاحب درخت با چنر نفر دیگر در پای درخت حاضر می شوند ، یکی شلاق بدست و یکی تبر و تیشه بدست ، این چند نفر بر اساس نقشه و صحبت هایی که قبلاً با یکدیگر کرده اند ، درخت را از میوه ندادن می ترسانند و حتی شلاقی بر تنه آن می زنند و کسی که تیشه یا اره بدست دارد به قصد بریدن و تیشه زدن به آن وارد عمل می شود که در این هنگام شخص دیگری پا در میانی می کند و ضامن درخت میوه می شود و از درخت قول می گیرد که در آینده میوه و ثمر بدهد .

جالب اینکه شنیده شده است : در بعضی مواقع درخت به قول نداده خود عمل می کند و دوباره میوه و ثمر می دهد .

از جمله یادم می آید وقتی کوچک بودم یک روز با مرحوم پدرم در باغ کنار رود نزدیک غسالخانه بودم.یک در خت انار داشتیم که اگر چه خیلی بزرگ شده بود ولی انار نداشت.مرحوم علی دشتبان معروف به علی الله از کنار باغ می گذشت.مرحوم پدرم به او گفتند که این درخت میوه نمی دهد.آن مرحوم با صدای بلند گفت:سید محمد اره را بدهید تا درخت را ببرم واره را برداشت وروی تنه درخت گذاشت.که پدرم گفتند تا سال دیگر صبر کنیم.

از نتیجه کار چیزی به خاطر ندارم.ولی آن درخت در سیل سال ۷۷از بین رفت.

شهادت مظلومانه حضرت رقیه ناز دانه امام حسین علیه السلام تسلیت باد.

شعر نو پاییزی

پاییز یک شعر است یک شعر بی‌مانند

زیباتر و بهتر از انچه میخوانند

پاییز، تصویری رؤیایی و زیباست

مانند افسون است مانند یک رؤیاست

با برگ می‌رقصد با باد میخندد

در بازی‌اش با برگ او چشم می‌بندد

تا میشود پنهان برگ از نگاه او

پاییز میگردد دنبال او، هر سو

هرچند در بازی هر سال، بازنده‌ست

بسیار خوشحال است روی لبش خنده‌ست

مانند یک کودک خوب و دل انگیز است

یا بهتر از اینها: پاییز، پاییز است

ملیحه مهرپرور

امام محمد باقر(ع) در سخنی گهربار فرمودند: «کسی که به خدا توکّل کند، شکست نمی‌خورد» و قیام خونین عاشورا، سرشار از این آموزه نیک الهی است که فرجامی جز پیروی حق بر باطل را نوید نبخشید. امام حسین‌(ع) گرچه به استناد دعوت‌نامه‌های کوفیان به سمت آنان حرکت کرد، ولی توکّْل آن حضرت به خداوند متعال بود.

به همین دلیل، وقتی میان راه، خبر بی‌وفایی مردم و شهادت مسلم بن عقیل (ع) را شنید، تصمیم خویش را تغییر نداد و برای انجام تکلیف، با توکل به خدا راه خود را ادامه داد. نیز بر این اساس بود که صبح عاشورا و با شروع حمله همه جانبه و بی‌ رحمانه دشمن، در نیایشی به درگاه خدا، اعتماد به پروردگارش را چنین بیان فرمود:

«خداوندا! تو تکیه گاه من در هر اندوه، و امید من در هر سختی هستی. تو در هر پیشامدی تکیه گاه و مایه پشت گرمی منی.»

دوم اذر اولین سالگرد درگذشت مرحوم مغفور حاج نجفعلی خزاعی را با اهدا صلوات به روح بلندش گرامی می داریم.

مرحوم حاج شیخ نجفعلی خزاعی در سن نوجوانی ودوران طلبگی در مدرسه معصومیه بیرجند

۱-گفتن جمله "بر ور شما نخوره".یعنی این مطلب مربوط به شما نیست .

۲-گفتن کلمه "بی معنی"در مواردی که از یک جمله برداشت بد و سبک می شود.اگرچه طرف را بیشتر متوجه معنی کلمه می کند.

۳-گفتن جمله"فال او ور خودش باشد".هنگام مقایسه طرف صحبت با صاحبان مصیبت و بلا.

۴-جمله"گوش شیطان کر"هنگام گفتن مواردی که احتمال خطر و بلا می باشد.

۵-گفتن جمله"هزار کوه آهنی ذر بین".

۶-کلمه "نه به نسبت".مانند ردیف یک می باشد.

۷-تف کردن در گریبان لباس هنگام گفتن و نقل قول مطلبی که احتمال تمسخر طرف مقابل  می باشد. 

اعتقادات عامیانه در اصقول

1-خارش کف پا نشان آمدن مسافر است.

2-ریختن آب روی گربه باعث بوجود آمدن زگیل روی دست می شود.

3-پریدن از روی فرد خوابیده بد شگون می باشد.

4-سوت زدن در شب باعث جمع شدن شیطان می شود.

5-زنی که تازه زایمان کرده را نباید تنها گذاشت چون اجنه به او آسیب می رسانند.

6-مار سفید خوش یمن می باشد.

7-اگر کسی ته ظرف سوخته  کاچی را بخورد وقت دامادیش باران خواهد آمد.

8-ظرف آب را نباید در شب بدون سرپوش گذاشت چون شیطان از آن آب می خورد.

9-دوختن لباس در حالی که آنرا پوشیده ایم باعث غم می شود.

10-سرمه به چشم کشیدن در شب بدشگون می باشد.

فلک آخر ربودی گوهر یکدانه ما را

ظهر جمعه دوم آذر مرحوم حاج شیخ میر نجفعلی خزاعی بزرگ خاندان دار فانی را وداع گفت وهم زمان با زاد روز تولد پیامبر مکرم اسلام ورییس مذهب تشیع امام صادق بعد از طواف در حرم مطهر رضوی در بهشت رضا آرام گرفت.

برای شادی روحش وبه یاد مهربانیهایش صلوات...

دوعکس با فاصله 36 سال.

1

تصاویری از محرم سال قبل 1395